จ่อม ๒ หมายถึง ก. หย่อนลง, วางลง, เช่น เอาเบ็ดไปจ่อม จ่อมก้นไม่ลง, จุ่มลง, จม,เช่น ปวงเทพเจ้าตกจม จ่อมม้วย. (โคลงตำนานศรีปราชญ์), จอดเช่น ใจจ่อมเจ้า; ฟุบ, หมอบ, (ใช้แก่สัตว์ เช่น โค กระบือ).
ก. ค่อยจับจ่าย, จ่ายทีละน้อย.
ว. ที่หลอกลวงให้คนเชื่อว่าเป็นเช่นนั้นจริง เช่น ของจอมปลอมผู้ดีจอมปลอม บัณฑิตจอมปลอม.
ว. จอมเปาะ.
ว. กลมนูนอย่างปุ่มฆ้อง.
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง.
(ถิ่น-อีสาน) ว. ผอม.
ว. เล็ก, น้อย, เช่น เรื่องจ้อย.